فواید نماز شب

  1) باعث خشنودی خدا و دوستی ملائکه است.

  2) باعث مباهات خداوند بر فرشتگان است.

  3) باعث درخشش برای اهل آسمان همانند ستارگان است.

  4) باعث روشنی دل است.

  5) باعث استجابت سریع دعا است.

  6) باعث پزیرش توبه و پاک شدن از گناهان از جانب حضرت حق است.

  7) باعث کفاره گناهان است.

  8) باعث زیبایی صورت و شادابی چهره و نورانی شدن آن در طول روز است.

  9) باعث سلامتی و تندرستی و رفع انواع بیماریهای جسمی و روحی است.

  10) باعث از بین رفتن غم و اندوه و تقویت نور چشم است.

  11) باعث تمسک یافتن به اخلاق انبیاء و اولیای خداوند است.

  12) باعث انجام دادن سنّت پیامبران و صالحان است.

  13) باعث تابش نور خدا به او می‌شود.

  14) باعث مهر و محبت و محبوب القلوب شدن بین مردم است.

  15) باعث افزایش عمر است.

  16) باعث جلب رزق و روزی فراوان و ادعای قرض است.

  17) باعث نوعی صدقه است.

  18) باعث نوشته شدن چهار ثواب بزرگ برای خود است.

  19) خداوند نه صف از ملائکه پشت سر نمازگزار قرار می‌دهد.

  20) کلید رفتن به بهشت و جواز عبور از پل صراط است.

  21) زینت آخرت و نور مؤمن در آخرت است.

  22) نماز شب همچون سایبانی در روز قیامت است بر سرش.

  23) نماز شب لباس بدن نمازگزار است در روز قیامت درحالیکه همه عریانند.

  24) نماز شب در روز قیامت همچون نوری در برابرش است و چشم نمازگزار نماز شب در روز قیامت شادمان است.

  25) نماز شب میان شخص نمازگزار و آتش جهنم همچون حائلی فاصله می‌گذارد.

  26) میزان اعمال خوب نمازگزار در روز قیامت سنگین است.

  27) نماز شب همچون تاجی در روز قیامت است بر سرش.

  28) چراغی است برای تاریکی قبر و برطرف کننده وحشت تاریکی قبر است.

  29) نماز شب همچون مشعلی نورانی است در تاریکی قبر.

  30) نماز شب، نمازگزار را از عذاب قبر ایمن می‌کند و برات آزادی از آتش جهنم است.

فلسفه اختلاف تعداد رکعت هاى نمازها چیست؟
در مورد فلسفه احکام، به طور کلّى و اختلاف در عدد رکعت نمازها، به طور خاصّ، باید به موارد ذیل، توجه شود:
1ـ همه اَحکام الهى، داراى حکمت بوده و بر اساس مصلحت یا دفع مفسده است، ولى ممکن است براى ما مشخَّص نباشد.
2ـ اَحکام دین، دو دسته اند: الف) فلسفه و حکمت آنها بیان شده است; مانند نماز (عنکبوت، آیه45) و شراب (مائده، آیه91). ب) فلسفه آن بیان نشده است; مانند اختلاف رکعت نمازها.

پیامبراسلام صلی الله علیه و آله وسلم در آخرین روزهای حیات خویش، در بستر بیماری بود که ناگهان صدای اذان بلال در گوش ها طنین انداخت، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلمبا شنیدن اذان با چهره ای شاداب از بستر بیرون آمد، وضو گرفت. دستی بر دوش حضرت علی علیه السلام و دستی دیگر بر دوش فضل بن عباس گذاشت. به سختی به مسجد رفت و نماز صبح را با مردم برگزار کرد. از همه مسلمانان حاضر در مسجد حلالیّت طلبید و در حالی به سوی خانه بازگشت، که حضرت علی علیه السلام و فضل زیر بغل آن حضرت را گرفته بودند.1

1 ـ منتهى الامال / بهترین پناهگاه، ص 79.

بعداز آنکه حضرت عیسی علیه السلام به یاران حضرت مهدی علیه السلام می پیوندد حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف به آن حضرت می گوید جلو بایست و با مردم نماز بخوان ولی حضرت عیسی می گوید: نماز برای تو اقامه شده لذا پشت سرحضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف می ایستد و نماز می خواند و با اوبیعت می کند.1

مرحوم آیت اللّه العظمی سیّد ابوالحسن رفیعی که از حکما و مراجع تقلید بود، مدّتی که در تهران بودند در مسجد جمعه تهران برای نماز مغرب و عشا اقامه جماعت می نمودند.
آیت اللّه رفیعی به طور منظّم به نماز جماعت نمی آمدند، امام خمینی رحمه الله در آن وقت در تهران بود و در نماز جماعت آیت اللّه رفیعی شرکت می نمود. شبیآیت اللّه رفیعی دیر کرد. امام خمینی در میان جمعیّت برخاست و خطاب به مردم چنین گفت:
ای مردم! بیایید با هم به آقا بگوییم به طور منظّم و مرتّب، سر وقت تشریف بیاورید، این گونه که ایشان می آیند، وقت بسیاری از مردم تضییع می گردد، همه ما با هم به آقا اعتراض کنیم.
طولی نکشید که آیت اللّه رفیعی آمد، یک نفر به آقا گفت:
یک سیّد جوانی می گفت: به آقا بگوییم مرتّب بیایند، تقریباً به بی نظمی شما در آمدن، اعتراض داشت!
آیت اللّه رفیعی فرمود: آن سیّد کی بود؟
در آن وقت امام خمینی رحمه الله در یک طرف در چند قدمی مشغول نماز بودند، آن شخص امام را نشان داد همین که چشم آقای رفیعی به امام افتاد، فرمود:
ایشان حاج آقا روح اللّه هستند، مرد بسیار فاضل و وارسته و بسیار با تقوا ومنظّم می باشند، اگر یک وقت دیر آمدم، ایشان را جلو ببرید تا به جای من نماز بخواند، حق با ایشان است.1

ظهرروزی که شهید مصطفی خمینی، فرزند گرانقدر امام قدس سرهبه شهادت رسیده بود،منزل امام پر بود از کسانی که از دور و نزدیک برای عرض تسلیت به محضر ایشان آمده بودند.
اذان ظهر که شد، امام برخاست، وضو گرفت و برای نماز جماعت به مسجد رفت، غافلگیر شده بودم، فکر نمی کردم امام آن روز برای نماز جماعت به مسجد برود.فوراً یک نفر را فرستادم که خادم مسجد را از رفتن امام با خبر کند، امّا گویا خادم مسجد در آنجا نبود و آن شخص سریع سجّاده ای را از همسایه ها برایامام فراهم می کند.
مردم شهر نجف وقتی فهمیدند امام به مسجد آمده، گروه گروه برای عرض تسلیت به مسجد وارد شدند.
مردم وقتی امام را می دیدند که به صلابت کوه ایستاد و گریه نمی کند، به شدّت تحت تأثیر قرار گرفته بودند و گریه می کردند.
امام با آرامش و وقار تمام نماز جماعت ظهر و عصر را خواند و پس از نماز، در مسجد روضه خوانی شروع شد.1

1 ـ سرگذشت هاى ویژه از زندگى امام خمینى قدس سره، ج 1، ص 65 / محراب عشق، ص 73.

روزیکه سران کشورهای مسلمان برای قضیّه صلح ایران و عراق به خدمتشان آمده بودند، وسط جلسه بود که اذان ظهر گفته شد، امام قدس سره بلند شدند و فرمودند که من می خواهم نماز بخوانم و چون مقیّد بودند هنگام نماز خود را با عطر و اُدکلن خوشبو کنند. در همان جلسه اشاره کردند که اُدکلن من را بیاورید، پس از معطّر نمودن خود به نماز ایستادند و دیگران هم پشت سر ایشان نماز جماعت خواندند.1

1 ـ داستان هاى نماز، ص 93.

امام خمینی قدس سره می فرمودند: در دوران رضا خان من از یکی از ائمّه جماعت سئوال کردم که اگر یک وقت رضا خان لباس ها را ممنوع کند و اجازه پوشیدن لباس روحانی به شما ندهد، چه کار می کنید؟ او گفت: ما توی منزل می نشینیم و جایی نمی رویم. گفتم: من اگر پیشنماز بودم و رضا خان لباس را ممنوع می کرد،همان روز با لباس تغییر یافته به مسجد می آمدم و به اجتماع می رفتم، نبایداجتماع را رها کرد و از مردم دور بود.1

به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم گفتند: فلان جوان که در نماز جماعت حاضر می شود، چشم چران است و به نامحرم نگاه می کند!
حضرت فرمودند:
او را به حال خود واگذارید که این نماز جماعت سبب ترک این عادت زشتش می شود.
بعد از مدتی همانطور که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم خبر داده بود آن جوان موفق به توبه از آن عادت زشت شد.1

مفتی اعظم مصر می گوید:
یکی از مستشرقین مشهور که در قاهره بود، روزی از دانشگاه الازهر و دیگر آثار باستانی بازدید کرد. به همراه او از چند مسجد دیدن کردیم. در یکی از مساجد نماز جماعت برگزار بود. مسلمین در صفهای فشرده با ابهت و هیمنه خاصی به طور هماهنگ تکبیر و سبحان اللّه می گفتند. یک لحظه دیدم حالت چهره مستشرق تغییر کرد. اول فکر کردم، اتفاقی برایش افتاده است. پرسیدم مشکلی پیش آمده؟ جواب داد: نه، هیبت و عظمت این نماز و عبادت، تمام تنم را مرتعش کرد و از این همه هماهنگی و اتحاد، متعجّب هستم.1

آیت اللّه العظمی اراکی قدس سره فرمودند:
در زمان کشف حجاب که به دستور رضا خان صادر شده بود، بنا بود که هر روز یکی از رؤسای شهر قم با زنش به صورت بی حجاب در خیابان راه بروند تا مردم از آنها یاد بگیرند. و علاوه بر این، در اطراف حرم، نزدیکی های غروب زنان بی حجاب را جمع می کردند و تظاهرات راه می انداختند که حضرت آیت اللّه حائری جهت اقامه نماز جماعت به حرم مطهر نرود. اتفاقاً ایشان یک روز می بیند وضع اطراف حرم بر اثر تجمع زنان بی حجاب خیلی وخیم است، تصمیم می گیردکه برای اقامه جماعت به حرم نرود و به خانه می رود نمازش را می خواند.
شب که می خوابد در عالم خواب سیّدی می آید به او می فرماید، که حائری نمازجماعت حرم را ترک مکن و لذا آیت اللّه حائری با اراده کامل و قوی نماز جماعت حرم مطهّر را ادامه داد.1

1 ـ مردان علم در میدان عمل، ج 1، ص 354 / نماز، پرواز به سوى بى نیاز، ص 37.