اسحاق بن عمار می گوید: به امام جعفر صادق علیه السلام گفتم: یا ابا عبداللّه ! خبر ده مرا از با فضیلت ترین وقت برای نماز صبح. امام فرمود: هنگام طلوع فجر؛ چون خداوند می فرماید، اِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهوُدا؛ یعنی نماز صبح را فرشته روز و فرشته شب هر دو مشاهده می کنند. پس هرگاه بنده نماز صبح را با طلوع فجر بخواند، دو مرتبه برای او نوشته می شود؛ هم فرشتگان صبح می نویسند و هم فرشتگان شب.1