باید گفت، تعقیبات وارده نماز صبح، نسبت به تعقیبات نمازهای دیگر بیشتر است. اگر این عبادت صبحگاهی در پایان شب و آغاز صبح با نشاط و حضور قلب و اخلاص و تعظیم در برابر خالق بی همتا و رعایت حدود و احترام آن را نداشته باشیم، در نمازهای بعد نیز نیروی کامل را در برپایی نماز نخواهیم داشت، بلکه در طول روز از آرامش قلب و توکل به خداوند در کارها و انجام امور، بهره واقعی را نخواهیم برد؛ چون نماز، ذکری است که آرامش را بر وجود انسان حاکم می کند و زمینه های رشد و حرکت و سازندگی را در ابعاد مختلف زندگی فراهم می سازد. بی شک همه این موارد در پرتو اقامه نماز به دست می آید. خداوند متعال در قرآن کریم، هدف از خواندن نماز را رسیدن به نشاط و حرکت بیان کرده است؛ یعنی اگر فرهنگ نماز در جامعه اسلامی گسترش یابد، جامعه ای دور از گناه، پرتلاش و پرتحرک خواهیم داشت، بی شک، این آثار و هزاران اثر مثبت و سازنده دیگر، از اقامه نماز و اشاعه فرهنگ انسان ساز آن به دست می آید که مهم ترین ارکان آن، توجه قلبی، خشوع و حضور در پیشگاه خدا و تأثیر نماز در روح و جان آدمی است.
از دیگر مصداق های مهمِ اقامه نماز، می توانیم به اطاعت از فرمان های خداوند و رسول و اولی الامر، ناهی بودن از منکر و آمر بودن به معروف، نماز خواندن به جماعت و در وقت فضیلت، عشق همیشگی به نماز، توجه به اسرار و یادگیری مسائل آن اشاره کنیم. در این باره توجه به برپایی نماز صبح، از نمونه های توجه به نماز است. باید بکوشیم تا نماز صبح هم در وقت فضیلت در مسجدها و به جماعت برپا شود. برای رسیدن به این هدف لازم است که زمان استراحت شبانه، زمان دید و بازدیدها، مطالعه شب، مجالس روضه خوانی و عزاداری در شب، مسافرت ها، جلسه ها، تماشای برنامه های تلویزیون و شب هایی که روز بعد آن تعطیل است و همچنین تعیین زمان حرکت قطار و هواپیما به گونه ای برنامه ریزی شود که حال و توفیق اقامه نماز صبح در اول وقت از دست نرود. البته این نکته نباید فراموش شود که در اشاعه فرهنگ نماز برای نوجوانانی که تازه به سن تکلیف رسیده اند، افزون بر والدین و بزرگان جامعه، باید به نقش زبان هنر و صدا و سیما نیز در طراحی، تهیه، ساخت و پخش برنامه های گوناگون در بیان اهمیت نماز، به ویژه نماز صبح توجه کرد.