دانشمند و فیلسوف مشهور فرانسوی می نویسد: « در نماز، انسان به خود باز می گردد و همه راستی را در وجود خویش احساس می کند. و چنین است که انسان با ایمان به ستایش وادار می شود. در نماز، همه مسلمانان جهان در برابر محرابهای تمام مساجد که به سوی کعبه ساخته شده است در صفهای فشرده، با همدلی و حضور خود به طور گسترده و عمیقی مجذوب مرکز خود و بنیاد خود می شوند ».1